Cees Elzinga

Het beloofde land (2021/22)

Houtsnedes

Het beloofde land (2021/22)

De zoektocht naar het beloofde land wordt altijd veroorzaakt, in gang gezet, door een gebeurtenis die onze gezinnen, onze buurt, onze toekomst, alles wat we voor onveranderlijk hielden, bedreigt. Ernstig bedreigt, we gaan niet zomaar op pad. Onderdrukking, oorlog, overstroming, honger, een ontwrichte samenleving. Vaak treden zulke gebeurtenissen of omstandigheden tegelijk op en veroorzaken dan een onvoorstelbare angst, verlies van familieleden, van een woning, het doel van het leven raakt uit zicht.

En dan gaan we, met alles wat we kunnen dragen, met wat er nog over is. We weten dat velen nooit die veilige plek, dat beloofde land zullen bereiken, dat velen onderweg zullen sterven als naamloos afval van de geschiedenis. Weer anderen zullen verdwalen en aanspoelen in een vijandige omgeving. Maar wij niet. Dus we gaan want we hebben geen keus.

Alle hier getoonde prenten hebben betrekking op dit thema, op onverhoopte, ongewilde migratie

De linker prent, getiteld “Het beloofde land 1” is een houtsnede van 19 x 19 cm, gedrukt op Kozo-vellen van 30 x 25 cm in een oplage van 15 stuks. De prent is in twee lagen gedrukt: eerst het zwart/wit-beeld en daarna een laag van een heel transparant en homogeen blauw-grijs. Te koop voor € 250.-, inclusief BTW en verzendkosten.

De rechter afbeelding is een pentekening: het ontwerp voor de getoonde prent op een vel stevig, wit 200 grs papier. De tekening is ingelijst in een stevige, zwarte aluminiumlijst van Mavanti met een passe-partout en ontspiegeld glas. Te koop voor € 900.-.

“Fiat Nihil” (2022), woodblock print.

De prent hiernaast is getiteld “Het beloofde land 2: Fiat Nihil”. Een houtsnede van een door artillerie totaal verwoest gebouw, gedrukt op vellen 220 grs Fabriano Rosaspina van 32 x 38 cm; de afbeelding zelf meet 280 x 215 mm. Hiermee begint de migratie vaak – met een oorlog. Deze prent toont wat Putin en Kirill creëerden: niets. Neem contact met mij op over de prijs – daarvan houd ik de BTW en de verzendkosten in en de rest gaat naar het Ukrainian Red Cross.

Frans Clement (1989) “Na de sloop”, woodblock print.

Het viel me niet mee om zo’n puinhoop te tekenen die toch herkend kan worden als een kapot gebouw. De Nederlandse schilder Frans Clement maakte ook eens een houtsnede, getiteld “Na de sloop”. Hij had maar een paar herkenbaare opjecten nodig om een geloofwaardig beeld te maken – de betonnen buis en een houten pallet om ons de resten van een gesloopt gebouw te tonen. Kijk eens op zijn website en bewonder zijn werk: https://www.dutchrealism.com/schilderijen.html. Niet te overtreffen!

 

“Dwalen” (2022)

 

Het maken van “Fiat Nihil” interfereerde met mijn plannen; toen ik eraan begon was ik al vrij ver met de prent die ik kort na “Fiat Nihil” publiceerde. Die nieuwe prent noemde ik “Dwalen” – de kleurendruk die hiernaast getoond is. De afbeelding (280 x 200 mm) is gedrukt op 220 grs vellen  Fabriano Rosaspina van 35 x 27 cm. Oplage 14, prijs € 330.-.

De prent heeft een heleboel verschillende kleurtjes terwijl ik toch maar een heel beperkt palet heb gebruikt om al die kleuren mee te maken: wit, gebrande Siena (een donker, roodachtig bruin) en ultramarijn (een helder donkerblauw). In de juiste verhouding samenvoegen van gebrande Siena en ultramarijn geeft grijs, een beetje meer ultramarijn en het grijs wordt blauwachtig en koel, een beetje meer gebrande Siena en het grijs wordt een warm, roodbruin. Door het toevoegen van wit wordt het grijs lichter van tint en door het toevoegen van een pigmentloze “extender” wordt de inkt min of meer transparant. Alle kleuren die je hier ziet, zijn op deze manier gemaakt.

Om dit beeld te maken heb ik twee platen gebruikt: een kleinere met uitsluitend de mannen en hun schaduwen en een grotere voor het landschap. Eerst drukte ik een bruin-witte achtergrond over het hele oppervlak van de prent en daarna pas de mannen eroverheen. Daarna weer over het geheel het landschap gedrukt om het kwetsbare en tijdelijke van de dwalende mannen te benadrukken. De verschillende kleuren van de mannen heb ik gemaakt door het toepassen van een inkt-gradient (ook wel een iris-druk genoemd). Habtom Weldemichael, een Eritrese vluchteling, herkende het beeld onmiddellijk – zo had hij ook gelopen, met maar een paar man, vrijwel zonder bagage en voortdurend bang.