|
Mijn opa hield van kivietseieren zoeken, ook als hij ze niet vond. Want eieren zoeken betekende voor dag en dauw op, een oud manchester pak aan, laarzen, verrekijker en een boterham met gebakken ei. En ik mocht mee, door mijn oma zo warm aangekleed dat ik me bijna niet meer kon bewegen. Denk erom, muts op......., om toch! En dan gingen we, eerst een stukje met de auto het weidegebied rond Heerenveen in. Stoppen bij een houtwal en dan via het pad in die houtwal bijna ongezien tot midden in het weiland lopen. Fluisteren en af en toe dook opa dan weg omdat er "iets" aan kwam - hij maakte het graag spannend. Achter een dijkje of in een bosje, wachten en kijken, kijken en nog eens kijken. Want er was veel te zien, niet alleen kieviten maar ook grutto's, scholeksters, tureluurs en de "rovers": de reigers, buizerds, roeken, soms een vos. En opa kende ze allemaal en vertelde er graag over. Fluisterend. Toen ik wat ouder werd en wat geoefend had, ging er een polsstok mee. Ik weet niet of dat echt nodig was, maar het werd er in ieder geval spannender door. Nat waren we toch al van het natte gras. |
