De hondenwacht is, op een varend schip, de wacht van 00 tot 04 uur - gedurende de late nacht dus. 's Zomers kan het, op onze breedten, al wat licht worden om 04 uur. Deze prent gaat over de vele uren die ik, zeilend met vrienden, 's nachts op het water ben geweest. Op het Ijsselmeer, de Waddenzee, de Noordzee.
'S nachts alleen op wacht, straks wordt het licht maar nu nog niet. In de verte lichten, betonning van de vaargeul langs de kust, aanloop van een zeegat of een haven, ondieptes, andere schepen. Voor anker en varend. Wat doet dat schip daar? Veel sneller en veel groter dan wij. Vaak niemand op de brug, automatische radarwacht en wij zijn maar een heel klein stipje, dat steeds even verdwijnt in een golfdal.
Kouwe voeten. Is er nog koffie? Gadverdamme, koud en bitter. Nog een uurtje maar. Snel even naar beneden, naar de kaartentafel. Rood licht. De GPS, waar zijn we?
Aflossing, toilet. Even overleg; hoe ging het, waar zijn we nu. Dat schip daar, rare verlichting, lijkt deze kant op te komen. Visser, supplier? Wat denk jij? Laatste weerbericht.
En dan lekker nog een paar uurtjes in je slaapzak, wakker worden van gerommel in de kajuit, geur van verse koffie, warme voeten. Overstag, opeens lig je anders in je kooi. De motor start, grootzeil omlaag. Langzaam klim ik mijn slaapzak uit, de nieuwe dag in. Fijn was het, heel fijn. |